17 Da dö ik ditsalwige ek, mar di Send, diär ön mi unet.
For ik wēt, dat ön mi, dit es ön min Flēsk, unet nönt Guds. Din Wel hå ik nog, mar om dit Guds tö dön, dit formai k ek.
Mar wan ik dit dö, wat ik ek wel, da dö ik ditsalwige ek, mar di Send, diär ön mi unet.
Mar ik se en Üder Wet ön min Lēd, welk ön Strid es me di Wet ön min Gemüt, en nemt mi gefangen ön di Wet van di Send, welk ön min Led es.
For wan er hokken gudwellig es, da es hi wel ledden, eter dit, wat hi hēd, en ek eter dit, wat hi ek hēd.