Di Menskenseen es kjemmen, et en drinkt, da si ja: Lukke hjir, wat es di Mensk en Freter en Winsüpper, di Tolners en Senders jår Makker. En di Wisheid mut höm meistre let van sin Biärner.
For di befrit Wüf, diär önder di Man stånt, aurdat hi lewwet, es bünden dör di Wet; mar wan di Man doad es, da es jü fri van di Wet, wat di Man öngeid.
Alliksa, min Brödhem! sen I doad foar di Wet, dör Kristus sin Likhäm, omdat I en Üdern töhir, nämelk höm, diär van Doaden apwäkt es, omdat wü Gott Frügt bring.