Petrus sprok tö jam: Bekir ju (dö Bōt) en Ark van ju let sik döpe üp di Nōm van Jesus Christus tö Foriwing van Send; da skel I di Gåw van di hellig Geist fo.
Wet I ek hokken I ju tö Knegten heniw om tö harkin, sin Tinstknegter sen I, en I mut höm harke, hat mai da ön Send tö di Doad, of Harkin tö di Geregtigheid wis.
For wü sen, dör jen Geist, al tö jen Likhäm döpet, wü mai Juden of Griken, Knegter of Frien wis, wü hå al tö di jen Geist van di Kelk tö drinken fingen.
Wet I ek, dat di Ünrogtfârdigen Gottes Könningrik ek arwe skel. Let ju ek forför, nogweder di Hurenjägers, of di Ofgottdiners, of di Ebrekers, of di Sallewskänder, of di Hoalewsegen.
Wat nü uk üs selig måket ön di Döp, üs en etermåket Bild van di Ark; wat ek di Rensking van Fülligheid ön-t Flēsk es, mar di Poand van en gud Geweten me Gott, dör dit Apstunen van Jesus Kristus.