20 En Tügtmeister foar di Tåbigen, en Lirmeister foar di Jenfoaldigen, hēst di Foarm, en wetst di Wårheid, en dit Rogt ön di Wet.
Ön di salw Tid swåret Jesus en said: Ik danke di, üüs lewwer Gott en Våder, Herr aur Hemmel en Öörd, dat dü sok voar di Wissen en Kloken hjemmelk hölden heest, en heest et di Unmündigen ipenbåret.
En bildst di in, en Geleitsman foar di Blinjen tö wisen, en Lägt foar danen, diär ön Junkens sen.
Skaffe wü da di Wet of dör di Glow? Diär est fir van! Mar wü rogt di Wet ap.
Mar Gott se Dank, dat I Knegter ön di Send wessen ha, mar nü harke I van Harten ön dit Voarbild van di Lir, welk I önnommen hå.
En ik, lew Brödhern! küd ek me ju rede üs me Geistelken mar üs me flesklik Mensken, üs me Biärner ön Kristus.
Hoald fast di Form van di sünd Urder, welk dü van mi hjert hēst, van di Glōw en van di Lewde ön Kristus Jesus.
Ja ha wel din Skin van Gottseligheid, mar sin Kraft forlögne ja. Ha nin Omgang me jam.
Ja iw voar, dat ja Gott kan, mar me jar Werken forlögne ja höm. Gott hēd en Grul voar jam, ja harke ek, en sen üntügtig tö alle gud Werken.
For Ark, diär Molk faid, es ek bewandert ön dit Urd van di Geregtigheid, for hi es en litj Biären.
Min lew Brödhern! Arkjen wage-t ek, Lirmeister tö uden, betänk I uk, dat I dit uk forswåre skel!
En wis begjärelk eter dit fornünftig en swet Molk, üs di nigeboren Biärner, omdat I dör ditsallew tönem mai.