Römer 2:2 - North Frisian New Testament (Clemens)

² For wü wēt, dat Gottes Ordil rogt es aur danen, diär sa wat dö.

Römer 2:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Forhandlings 17:31

For Gott hed en Dai fastsät, üp welk hi di Wârld na di Rogten rigt wel, dör jen Man, welk hi diärtö forordnet hēd, en Arkjen di Glōw voarhalt, eter dat hi höm van Doaden apwäkt hēd.

Römer 2:1

Diärom, o Mensk! kjenst dü di ek fri voar Skild kän, al hokken dü uk best, diär rigtet, för hurön dü en Üdern rigtest, fordammest dü di sallew; om sa vul moar, wan dü ditsalwige dädst, huraur dü ordilest.

Römer 2:3

Mar tänkst dü, o Mensk! diär dânen forordilet, welk sok Dingen dö, en dü dädst ditsallew, dat dü Gottes Ordil öntlåp kjenst?

Römer 2:5

Mar dü eter din Forstoktheid en Halsstarrigheid ön din Hart, hüppest di sallew di Wredheid üp di Dai van Gottes Fortörning, en di Ipenbåring van Gottes rogtfardig Gerigt.

Römer 9:14

Wat skel wü hjirtö si: Es Gott da ünrogtfârdig? Diär est fir fan!

Ipenbaring 16:5

En ik hjert di Engel aur di Weteren sien: Herr! dü best rogtfârdig, diär es, en di diär wiär, en di, diär wis skel, dü Hellig, dat dü dit Ordil ütfört hest.

Ipenbaring 19:2

For wårhaftig en rogtfârdig sen sin Ordile, dat hi di gurt Hur forordilet hēd, welk di Örd me hör Hureri fordârewt hēd, en hēd sin Diners Blöd van hör Hund kråwet.