1 Mar wü, diär wü stark sen, skel di Swakken jår Gebrekkelkheid drai, en ek üs sallew håge.
Nem dânen, diär ön di Glow swak sen, ap, en forwirre di Geweten ek.
Di jen liwt, dat hi Alles it mai; mar hokken swak es, di et Grenigheid.
For hi twiwelt ek dör Ünglow ön Gotts Tölöwing, mar hi wiär standhaftig ön sin Glow, en jåw Gott di Iär.
Wü sen Narren om Kristus wel, mar I sen klok ön Kristus. Wü sen swak, mar I sen stark. I sen herlik, mar wü sen foragtet.
Ik ha bi di Swakken wessen üs en Swakken, omdat ik di Swakken töwen. Ik sen arkjen Alles uden, omdat ik allerwegen jå hokken selig måke.
Diärom sen ik gud tö Mud ön Swakheid, ön Smoaien, ön Noad, ön Forfölging, ön Benautheid om Kristus sin wel. For wan ik swak sen, da sen ik stârk.
Tölest, min Brödhem! wis stark ön di Herr, en ön di Stärkte van sin Magt.
En Arkjen se ek üp dit, wat sin ein es, mar hi skel üp dit, wat di Üdern jar es.
Mar wü formåne ju, lew Brödhern! wise di Aurdådigen törogt, tröste di Benauten, drai Sörrig foar di Swakken, hå Geduld me Arkjen.
Sa wis nü stark, min Seen, dör di Gnad ön Kristus Jesus.
Ik hå ön ju Väders skrewwen, for I hå höm känt, diär van Begen of ön es. Ik hå ön ju, I Junglid skrewwen, wil I stark sen, en Gotts Urd bi ju blewt, en dat I di Arig aurwonnen ha.