For tövoaren, jer Sommen van Jakobus kam, ēt hi mi di Heiden; mar diär ja kâm, tog hi sik töreg, en ofsendert sik, diärom, wil hi voar danen van di Beskiäring bang wiär.
Let ju ek me manningerlei en främed Lir ombidriw. For hat es gud, dat dit Hart stark ud dör di Gnad, ek dör di Spisen, hurvan dânen nin Net hå, welk sik diärön hoald.