En ön Miärnem si I: “Wü fo delling Ünweder, for di Logt es road en tjuk. I Skinhelligen, hurdelling et ön di Logt ütsjogt, dit kjen I önderskä̂d, mar di Teken van di Tid ek beordile.
Di Herr talmt ek me di Tölöwing, üs Sommen dit foar en Apsküwen hoald; mar hi hēd Geduld me üs, en wel ek, dat er hokken forlesen gung skel, mar dat Arkjen sik tö Bōt kirt.