Diärom betǟnk jens, ik stjür Profeten tö ju, en wis Lid, en Skreftlirten; en van danen wel I hokken doad make en krütsige, en hokken wel I pitske ön ju Skulen, en wel jam forfölge van di jen Steid tö di Üder.
En diär wiär ön Antiochien ön dit Geminte Profeten en Liärers, nämelk Barnabas en Simon, nämt me Tönom Niger, en Lucius van Kyrene, en Menahen, diär me Herodes di Vjurförst âptein wiär, en Saulus.
En hat skel ön di lēst Dågen ske, said Gott, ik wel ütjit (ütstört) van min Geist üp al dit Flēsk, en ju Seens en ju Dågters skel spoai, en ju jung Drǟnger (Junglid) skel Gesigter (Fortonings) se, en ju Olderlid skel Drōmer hå.
For dör di Gnad, diär mi iwen es, si ik tö Ark mung, dat Nemmen sik foar moar halt, üs-t sik gebört; mar dat hi van sik halt me di rogt Måt, Ark diäreter üs Gott di Måt van di Glow ütdilet hēd.
En wan ik spoai küd, en wust alle Forborgenheiden en al Wetenskep, en hed tö Alles di Glow, sa dat ik Bâriger forsät, en hed di Lewde ek, da wiär ik nönt.