20 Wan nü din Find hungert, da iw höm Īt en Drink; es hi törstig, da iw höm tö drinken. Wan dü dit dädst, da skedt dü glemmen Kölen üp sin Haud Såmele.
Mar ik si ju: Hå ju Finder lew; segne danen, diär üp ju flök; dö danen Gud, diär ju håte; en bödige foar danen, diär om ju skrei en ju forfölge.
Man ik si ju, diär I töhiir: Hå ju Fiinder lew; dö dânen wel, diär ju håte.
Let dit Arig ek di Wenbogt aur di fo, mar aurwen dit Arigs me dit Guds.