1 Lew Brödhem! Min Hartens Wensk en Begjäring ön min Gebet es, wat ik tö Gott foar Israel dö, dat ja selig ud.
Jerusalem, Jerusalem! diär dü di Profeten dit Lewent nemst, en stinigst dânen, diär tö di stjürt ud, hur aaft haa ik din Jungen forsaamle wilđ üs en Hen hör Henkgen önđer hör Jükken; en I hå ek wilđ.
Dag nem ik niin Tjügnis van Mensken; mar dit si ik, omdat I selig ud.
For ik iw jam dit Tjügnis, dat ja foar Gott iwere, mar ek me Forstand.
Alliküs er skrewwen stånt: Se hjir, ik li ön Sion en Stin tö en Önstōt, en en Klep tö Argernis; en hokken ön höm liwt, di skel ek tö Skand ud.