Römer 1:21 - North Frisian New Testament (Clemens)
21 Aurdat j a wust, dat er en Gott es, en hå hom ek priset, nog danket, mar sen ön jar Tigten en Tragten legtfardig uden, en jar ünforständig Hart kam ön Junkens.
Om jam di Ogen tö ipenen, dat ja van di Junkens tö dit Lägt, van Satans Gewalt tö Gott sik bekir, omdat ja dör di Glow ön mi Foriwing foar jår Send fo mai, en dit Arwdil me di Helligen.
For hat wel Mensken iw, welk van jam sallew olter vul hoald, gitsig, gurtprålerisk, hoffârdig, Spotter, üngehōrsom tögen di Åldern, ündankbar, ünhellig.
Mar I sen dit ütkwoart Geslegt, dit köstelk Pröstdom, dit hellig Volk, en Volk tö en Eindom, dat I di Dögsomheiden forkindjige skuld van di, diär ju beröpen hed van di Junkens tö sin wunderbarelk Lägt.
En sprok me gurtem Stem: Fürgte Gott, en iw höm di Iär, for di Tid van sin Gerigt es kjemmen; en bödige höm ön, diär Hemmel en Örd, en di See, en di Weter-Soaden måket hēd.
Hokken skel di ek fürgte, Herr! en din Nōm prise? For dü best alining hellig. For alle Heiden skel kom, en voar di önbödige; for din Ordile sen ipenbar uden.