7 En hi stönd âp en ging tüs.
Mar omdat I nü weet, dat di Menskenseen Magt heed, Send tö foriwen, said hi tö di, diär van di Jigt gebrekkelk wiär: Stuun ap, nem din Bääd, en gung tüs.
Diär di Kär Lid dit saag, forwundnert ja jam, en lowet Gott, diär sa en Magt di Mensken iwen heed.