1 Diär hi van di Bârig diäl kâm, fölligt höm en hiil Kär Lid.
Mar diär Jesus dit fornoom, week hi diärvan. En diär fölgt höm en hil Kär Lid eter, en hi måket jam al sünd.
En diär kam vuul Lid tö höm, ja hed me jam Lammen, Blinden, Stummen, Kröpeler, en vuul üdern, en leid jam Jesus voar di Fet. En hi måket jam al sünđ.
En gurt Kär Lid fölgt höm, en hi måket jam al sünđ.
Diär ja van Jericho wegging, fölligt-er höm en gurt Kär Lid.
En diär fölgt höm vuul Volk eter van Galiläa, van di tin Städer, van Jerusalem, van Judäa, en van di Üder Sid van di Jordan.
For hi prötjet gewaltig, en ek üs di Skreftgeliärten.
Diär Jesus en hiil Kär Lid om höm saag, befoal hi aur tö di Aur üp di Üder Sid van di See tö fåren.
En lukke hjir, en fülflötig Mensk kâm, en fääl höm tö Fut, en boad, en said: “Herr, wan dü wedt, da kjenst dü mi nog riin måke.”
Mar Jesus wēk weg me sin Lirlings hen bi di See, en en hīl Kär Lid fölligt höm eter van Galiläa, en van Judäa.
Man dit Gerügt van höm kâm fiirder, en diär kâm vuul Lid töhop, om höm tö hiren, en döör höm sünd tö uden van jaar Krånkheid.