Ik sen en gud Hört, en gud Hört let sin Lewent foar di Sjip. Mar en Hürling, diär ek Hört es, huns di Sjip ek sin ein sen, sjogt di Wolf kommen, en forlet di Sjip, en flögt; en di Wolf rowet, en sprat-s van arküder.
For wil hok falsk Brödhem, welk sik insleken hed, inmekjemmen wiär, om üs Friheid üttöspörin, welk wü ön Kristus Jesus hå, omdat ja üs ön Gefangenskep sät küd.
Omdat wü ek moar Biärner sen, en üs wäg en wåge let van ark Windj ön di Lirdom, dör di Skalkheid van di Mensken en Bedraieri, om üs me List tö forfören.
Mar I, min Lewsten! wil I dit nü tövoaren wēt, da nem ju ön Agt, dat I ek dör Forirring ön di rokloas Lid, me samt jam forfört ud, en ju ein Fastigheid forles.
For diär sen som Mensken diärbi insleken, van danen voar lung Tid skrewwen es, tö sa en Straf, dit sen gottloas Lid, ja wel Gottes Gnåd mesbrük tö Aurdådigheid, en forlögne Gott, di iningst Hersker, en üs Herr Jesus Kristus.
En dit Bēst wåd greppen, en me ditsallew di falsk Profet, diär di Teken död voar höm, dör welk hi dânen, welk dit Markteken önnommen hed van dit Best, en dânen, welk dit Bild van dit Bēst önbödigt. Dös tau wåd biding lewendig ön dit Jöld-Pul smetten, diär me Swåwel brent.
En di Düwel, diär jam forleitet, wad ön di fürig Pul van Swåwel smetten, hur dit Bēst en di falsk Profet wiär; en ja skel pinigt ud Nagt en Dai ön alle Ewigheid.