Omdat dü ek me din Fasten di Lid ön-t Oog falst, mar voar üüs Herr Gott, diär forborgen es, en din Våder, diär ön di Forborgenheid skauet, welt di voar Allemans Ogen gudmåke.
Mar wan dü bödigst, dan gung ön din Kåmerk, en slüt di Düür tö, en bödige ön di Iinsomheid, en din Våder diär önt Forborgne īnlukket, welt di voar Allemans Ogen gudmåke.
Diärom rigte ik ek voar di Tid, tödat di Herr komt, diär uk ön-t Lägt bring wel, wat ön Junkens forborgen es, en di Rēdslaggen ön di Harten ipenbåre; en da skel arkjen van Gott Low tö Dil ud.
En hör Biärner wel ik doad slå. En alle Geminten skel wēt, dat ik di sen, diär Njüren en Harten önder sjukt, en ik wel Arkjen van ju iw eter ju Werken.