Mar Abraham said: Betäänk, Seen, dat dü din Guds fingen heest bi din Lewentstid en Lazarus diärtögen heed vuul Elend hed. Man nü ud hi trööst, en dü ūdst pinigt.
Jü trat van beeften tö sin Fet en skroalet, en begent sin Fet tö witin me Toaren, en oftödrüggin me hör Hiir üp Haud, en taatjet sin Fet, en salwet jam me dit Soallew.
Selig es di Man, diär di Önfegting me Geduld üthalt, for eter dat hi di Prōw üthölden hēd, skel hi di Lewentskron fo, welk Gott dânen löwet hed, diär höm lew hå.
En Gott skel al jår Toaren ofdrügge van jår Ogen, en di Doad skel ek moar wis, nog Sörrig, nog Klagin, nog Wark skel er moar wis; for dit Jest es forgingen.