En diär hi nü fiirder ging, såg hi tau Üder Brödhern, Jakobus, en Seen van Zebedäus, en Johannes, sin Brödher, ön-t Skep, me jaar Vader Zebedäus, diär jaar Natten stoppet, en hi rööp jam.
Dat hi sin Seen ipenbåret ön mi, dat ik höm dör dit Evangilje forkindjige skuld mung di Heiden; nōm ik dit hastig voar, en berat mi ek me Flēsk en Blod.