“Lukke hjir, dit es min Knegt, diär ik ütkiist hå, en min lewst Seengen, diär min Seel håget. Ik wel min Geist üp höm li, en hi skel di Heiden min Lir forkindige.
En di hellig Geist foar diäl van Hemmel ön liflik Gestalt üp höm, alliküs en Düf; en diär kâm en Stem van Hemmel, di said: Dü best min lew Seen, ön di hå ik min Formaak.
En ik hjert en Stem van Hemmel üs en gurt Weter, en üs di Stem van en hart Tönderslag, en di Stem, welk ik hjert, wiär üs di Harpenspöllers, diär üp jar Harpen spölle.