Jü trat van beeften tö sin Fet en skroalet, en begent sin Fet tö witin me Toaren, en oftödrüggin me hör Hiir üp Haud, en taatjet sin Fet, en salwet jam me dit Soallew.
Diär noom Maria en Pünd Sallew van ünforfälskt köstelk Narde, en sallewt Jesus sin Fet, en drügget me hör Hir sin Fet; en dit Hüs wiär vol Hârm van di Sallew.
Mar ön Indjnem üp disallew Sabbat, üs di Lirlings töhop wiär, en di Düren töslöten wiär üt Fürgt voar di Juden, kam Jesus, en stönd ön di medden en said tö jam: Frēd wiis me ju!
Se, ik let hokken üt Satans Skul kom, diär si, ja sen Juden, en sent ek, mar lög. Se, ik wel jam make, dat ja kom skel, en bödige voar din Fet, en bekän, dat ik di lew hå.