49 En metjens kam hi tö Jesus en sprok: “Gud-Indj, Rabbi!” en hi tåtjet höm.
Üp Stråt wels hold jest gröt wīs en van di Mensken Rabbi nǟmt ūd.
Mar I skel ju ek Rabbi nǟm let, for man jen es ju Meister, Christus, mar I sen al Brödhern.
Diär swåret Judas, diär höm forrat, en said: “Sen ik et da, Rabbi?” Hi said tö höm: “Dü heest et said.”
En di Forräder hed jam en Teken iwen, en said: “Hokken ik tåtje wel, disalw est, grip höm.”
En begent höm tö gröten: Wiis grȫt, dü Juden-Könning!
Dü heest mi niin Taatj iwen, mar dös Wüf, eter dat jü iin kjemmen es, heed jü går ek âphölđen min Fet tö taatjin.
En said: Wiis gröt, lew Juden-Könning! En ja slog höm üp Müd.
En öndertwesken boad di Lirlings höm, en said: Rabbi, iit!
Gröt alle Brodhern me di hellig Tåtj.