Diär hi jit sa sprok, kam er hokken van di Tinsten, diär bi di Opperst van di Skul wiär, en said: “Din Dågter es stürwen, hurtö wel I nü di Meister Meit måke?
Voar dit Poaskfääst, üs Jesus wust, dat sin Tid kjemmen wiär, dat hi üt dös Warld tö di Vader gung skuld, alliksa üs hi sin Einen hed lew hed, sa behöld hi jam lew bet tö sin Jend.