Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Matthäus 25:46 - North Frisian New Testament (Clemens)

46 En ja wel ingung ön di ewig Pīn, mar di Rogtfardigen īn önt ewige Lewent.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Matthäus 25:46
34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Da skel di Rogtfardigen prunke üs di Sen, on jår Våders Rik. Hokken Oaren hēd om tö hiren, di hir.


En tänk jens om: Diär kam-er jen tö höm en said: “Gud Meister! wat Guds mut ik dö, dat ik dit ewig Lewent wen kjen?


En al hokken Hüsing, of Brödhern, of Sestern, of Våder, of Moder, of Wüf, of Biärner, of Eker om min Nōms wel forlet, di skelt höndertfoaldig nem en dit ewige Lewent ârwe.


Da wel hi si tö danen tö di left Hunđ: “Måke, dat I weg kom, I Forflökten ön dit Jöld, diär ewig brent, en önleid es foar di Düwel en sins Gelikken.


Da wel hi jam swåre en si: “Wårelk, ik si ju: Wat I jen van dös Ringsten ek dön ha, dit ha I mi ek dön.


En forbütten dit es en gurt (Rewt) /Klow/ twesken üüs, sa dat dânen, diär van hjir tö ju aurgung wel, kjen ek, en uk dânen van jünđer kjen ek tö üüs hjårt kom.


Alliküs dü höm Magt iwen heest aur al dit Fleesk, omdat hi dit ewig Lewent al danen jewt, diär dü höm iwen heest.


Hokken ön di Seen liiwt, heed dit ewig Lewent. Hokken ek ön di Seen liiwt, di skel dit Lewent ek se; mar Gottes Töm blewt üp höm.


Mar hokken dit Weter drink wel, wat ik höm iiw, di skel ön Ewigheid ek törstig ud, mar dit Weter, wat ik höm iiw wel, skel ön höm en Soad me Weter ud, welk kwelt tö ön dit ewig Lewent.


Forwår, forwår, ik si ju: Hokken min Uurd hjert, en liiwt ön höm, diär mi stjürt heed, di heed dit ewig Lewent, en komt ek ön dit Gerigt, mar hi es van Doaden döörtrǟngt tö dit ewig Lewent.


En ja wel âpgung, danen diär Guds dön hå, tö en Apstunen tö dit ewig Lewent; mar dânen, diär Arigs dön hå, tö en Apstunen voar dit Gerigt.


Wirke Spiis, ek di diär forgängelk /es/, mar di diär blewt ön-t ewig Lewent, welk di Menskenseen ju dö wel; for höm heed Gott di Vader salw forsegelt.


Mar hat es dös sin Wel, diär mi stjürt heed, dat hokken di Seen sjogt, en liiwt ön höm, heed dit ewig Lewent; en ik wel höm âpwääk üp di jungst Dai.


Mar Paulus en Barnabas sprok dristig en fri: Hat wiär nödig, dat Gottes Urd jest tö Ju spreken wåd; mar nü stöt I dit van ju, en agt ju sallew ek wert tö dit ewig Lewent; se, da wänd wat unk tö di Heiden.


Mar üs di Heiden dit hjert, wåd ja blid, en priset di Herr sin Urd, en sa Vulen fing di Glōw, üs er tö dit ewig Lewent forordnet wiär.


En hå di Hȫp tö Gott, hurüp ja uk sallew tew, nåmelk, dat jens de Doaden, bid de Rogtfârdigen en di Ünrogtfârdigen, âpstun skel.


Omdat, alliküs di Send hersket hēd tö di Doad, alliksa hersket di Gnåd dör di Rogtfârdigheid tö dit ewig Lewent, dör üs Herr Jesus Kristus.


For di Doad es di Loan foar di Send; mar Gottes Gåw es dit ewig Lewent, ön üs Herr Jesus Kristus.


Hokken üp sin Flēsk sä, di skel van dit Flesk di Fordârew ârne. Mar hokken üp sin Geist sä, di skel van di Geist dit ewig Lewent arne.


Sokken skel Pin lid, die ewig Fordarew van di Herr sin Ansegt, en van sin herrelk Magt.


En dit es di Tölöwing, wat hi üs tölöwet hēd, /nämelk/ dit ewig Lewent.


En bewåre ju sallew ön di Lewde tö Gott, en wis di Bârmhartigheid van üs Herr Jesus Kristus forwagten tö dit ewig Lewent.


En di Düwel, diär jam forleitet, wad ön di fürig Pul van Swåwel smetten, hur dit Bēst en di falsk Profet wiär; en ja skel pinigt ud Nagt en Dai ön alle Ewigheid.


En wan er hokken fünden ud, dat hi ön dit Lewents-Bok ek skrewwen es, di ud djälsmetten ön di glemmen Jöld-Pul.


Mar di Forsågten, en Ünglowigen, en Gröggelken, en Murdigers, en Hurern, en Trålen, en Ofgottdiners, en alle Lögners, jar Dil skel wis ön di Pul, diär me Jöld en Swåwel brent, welk es di üder Doad.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ