45 Da wel hi jam swåre en si: “Wårelk, ik si ju: Wat I jen van dös Ringsten ek dön ha, dit ha I mi ek dön.
Hokken en Profet âpnemt ön en Profet sin Noom, di skel en Profeten Loan fo; en hokken en rogtfardig Man âpnemt, di skel üs en rogtfârdig Mensk beloanet ud.
Diärüp wel di Könning swåre, en si tö jam: “Warelk, ik si ju: Wat I jen van min âremst Brödhern dön hå, dit hå I mi dön.”
Da wel ja höm uk swåre en si: “Herr, wan ha wü ju hungrig of törstig, of främed, of nåken, of krånk, of gefangen sen, en hå ju ek betinet?”
En ja wel ingung ön di ewig Pīn, mar di Rogtfardigen īn önt ewige Lewent.
En hi said: Herr! wat wedt dü? Di Herr sprok: Ik sen Jesus, welk dü forfölligst. Hat wel di swår fål, tögen di Prot (Od) tö slekkin.
Mar wan I ju sa ön di Brödhem forsendige, en jår Geweten belast, da forsendige I ju ön Kristus.