Matthäus 25:41 - North Frisian New Testament (Clemens)
41 Da wel hi si tö danen tö di left Hunđ: “Måke, dat I weg kom, I Forflökten ön dit Jöld, diär ewig brent, en önleid es foar di Düwel en sins Gelikken.
Mar wan din Hunđ of din Fut di ârgert, da hau en of, en smit en van di; hat es beter foar di, lam of forkröpelt ön-t Lewent tö gungen, üs tau Hunden en tau Fet tö håen, en ön-t Jöld ön di Hel smetten tö uden.
Mar ik si ju: “Hokken me sin Brödher håtet, di skel voart Rogt skildig wiis. Mar hokken tö sin Brödher said: Ragga! di skel voar di Råd skildig wiis. Mar hokken said: dü Nar, di fortinet ön di Hel tö kommen.
Rööp en said: Våder Abraham, wiis bârmhartig tögen mi, en stjür Lazarus, dat hi dit Ötterst van sin Finger ön Weter iindüppet, en kölet min Tung, for ik liid Piin ön dös Löög.
I sen van di Vader di Düwel, en eter ju Våders Lest wel I dö. Disallew es en Mūrdiger van jest Begen of ön, en hi heed ek ön di Wårheid bestönden, for di Wårheid es ek ön höm. Wan hi Lögen sprakt, da sprakt hi van sin Ein; for hi es en Lögner, en di Vader van di Lögen.
For wan Gott di Engel, welk sendigt hå, ek forskoanigt hed, mar hed jam me Kettings ön Junkens ön di Hel djälstort en auriwen, omdat ja tö dit Gerigt bewåret ud.
Diärom ud-t ipenbar, watfoar hokken Gottes Biärner, en watfoar hokken di Düwel sin Biärner sen. Hokken ek rogt däd, di es ek van Gott; en hokken sin Brödher ek lew hēd.