We ju, I Skreftgeljärten en Farisäers, I Skinhelligen, I sen alliküs di witkalket Grewer; diär wel van bütten dâlk ön di Ogen fål, mar van bennen sens vol van Knåken van di Doaden, en Fülligheid.
En hi said tö jam: I sen sokken, diär jam salw rogtfârdige voar di Mensken, mar Gott käänt ju Harten; for wat hoog es voar di Mensken, dit es en Gruul voar Gott.