En kündig gurt es di gottselig Hjemmelkheid: Gott es ipenbåret ön-t Flēsk, rogtfardigt ön di Geist, es sen uden van di Engeler, es prötjet uden bi di Heiden, es liwt uden ön di Wârld âpnommen ön di Herlikheid.
Eterdat nü di Biärner Flesk en Blöd hå, es hi dit alliksa dilhaftig uden, omdat hi dör di Doad höm di Magt nom, diär di Doads Gewalt hed, dit es di Düwel.