Let biding mearküder wugse, bet tö di Bârigt, en ön di Korskort wel ik tö di Skordern si: Såmle dit Ünkrüd tö voaren en binj-t ön Lummer, dat em-t forbrent, mar di Weten såmle īn ön Skin.
Diärom rigte ik ek voar di Tid, tödat di Herr komt, diär uk ön-t Lägt bring wel, wat ön Junkens forborgen es, en di Rēdslaggen ön di Harten ipenbåre; en da skel arkjen van Gott Low tö Dil ud.
En hör Biärner wel ik doad slå. En alle Geminten skel wēt, dat ik di sen, diär Njüren en Harten önder sjukt, en ik wel Arkjen van ju iw eter ju Werken.
Ik red di, dat dü Gold van mi kopest, wat me Jöld prowet es, omdat dü rik udst; en wit Kloader, omdat dü bekloadet udst, en di Skand van din Nåkenheid ek ipenbåret ud, en salwe din Ogen me Ogensoalew, omdat dü se kjenst.