Diär ging di salw Knegt hen, en foand jen van di Tiinstknegter, diär me höm tinet, hi wiär höm höndert Penning skildig; en hi grēp höm ön, en wirrigt höm, en said: “Betåle mi, wat dü mi skildig best.”
En diär di Üder Dai wegreiset, noom hi tau Skelling üt, en död dânen di Wiärt, en said tö höm: Drai Sörrig foar höm, en wan dü moar Kosten van höm hå skudt, wel ik di Alles betåle, wan ik weder kom.
En ik hjert en Stem medden mung di vjur Dirten sien. Jen Måt Weten foar jen Panning, en tri Måt Berre foar jen Panning; en dit Öli en Win skedt dü ek beskådige.