18 “Se, wü gung âp jen Jerusalem, en di Menskenseen wel aurlöwert ūd ön di Opperpröster en Skreftgeljärten, en ja wel höm forordile tö sterwin.
Juda van Cana, en Judas Iskariot, disalw diär höm forrat.
Van di Tid of ön begent Jesus sin Lirlings tö wisin, dat hi jen Jerusalem gung måst, en van di Olderlid en Opperpröster en Skreftliirten vūl līd, en doad måket ūd skuld, en üp di trǟd Dai weder âpstun.
I wēt, dat et om tau Dagen Poask es, da wel em di Menskenseen ütlöwere, dat hi önt Krüts komt.
Wat tinkt ju? Ja swåret en said: “Hi es skildig, di Doad tö Uden.”
En Miärnem kâm alle Opperpröster en di Olderlid van-t Volk tö hop om en rådslågten, hurdelling ja höm tö Doâd bring küd.
Mar ja said: Wat haa wü jit moar Tjügnis nödig? Wü haa't ja salw hjert üt sin ein Müd!
Disalwige (eter dat hi me welaurleid Rēd en Omtågt Gott heniwen wiär) hå I nommen dör di Hunden van di Ünrogtfardigen, en önt Krüts önheft en wirrigt.