3 Diär Herodes dit hjert, wåd hi forfīrt, en alliksa di hile Stad Jerusalem.
Hur es di Juden jär Könning, diär nilik tökjemmen es? Wü hå sin Stjär ön Oasten sen, en sen kjemmen, om höm Welkjemmen tö sien.
En hi let töhop kom alle Opperpröster en Skreftlirten mung dit Volk, en fråget jam üt, hur Christus skuld geboren ūd.
Jerusalem, Jerusalem, diär dü di Profeten doad slaist, en stinigst danen, diär tö di stjürt ūd; hur åft ha ik din Biärner forsåmle wild, üs en Hen hör Henkgen önder hör Jükken barigt, mar I hå ek wild.
Uk skel I van Krig en Oarlef en Krigsgerügten tö hiren fo; mar sé ju wel voar en ūd man ek forfīrt; for Alles dit mut gebör; dag est jit ek tö Jenđ.
En lukke hjir: Ja skriilt en said: “U Jesus, Gottes Seen, wat hå wi me di tö dön? Best dü diärtö kjemmen, om unk tö pinigin voar di Tid?”
Wan I tö hiren fo van Krig en Oarlef, da fürgt ju ek, for hat mut Alles geske. Mar di Jend es jit ek kjemmen.
Jam fortröt et, dat ja dit Volk lirt, en forkindigt dit Apstunen van Doaden.