2 Hur es di Juden jär Könning, diär nilik tökjemmen es? Wü hå sin Stjär ön Oasten sen, en sen kjemmen, om höm Welkjemmen tö sien.
Diär Herodes dit hjert, wåd hi forfīrt, en alliksa di hile Stad Jerusalem.
“Si tö di Dågter Zion: Betǟnk, din Könning komt sagtsennig, en red üp en Esel me en Fölk van di jokket Esel.”
Jesus stönd voar di Löndföged, en di Löndföged fraget höm, en said: “Sen I di Juden jår Könning?” Jesus said tö höm: “I si dit jå.”
En said: Welsegent es di Könning, diär komt ön üüs Herr Gott sin Noom! Freeđ mai er wiis ön Hemmel, en Iär ön Hemmelshoogde!
Aurdat ju delling di Seligmåker geboren is, diär es Christus di Herr, ön Davids Stad.
Mar Pilatus fråget höm en said: Best dü di Juden jaar Könning? Hi swaaret höm en said: Üs dü saist.
Bowen aur höm wiär er skrewwen di Aurskreft me grikisk, latinsk en hebräisk Bokstewer: Dös es di Juden jaar Könning.
Nathanael swåret, en said tö höm: Rabbi, dü best Gottes Seen, dü best di Könning van Israel.
Noom ja Twiggen van Palmbomer, en ging üt höm öntögen, en rööp: Hosianna! Gesegent es hi, diär komt ön di Herr sin Noom, hi es Israels Könning!
Diär said Pilatus tö höm: Best dü da jit en Könning? Jesus swåret: Dü saidst et, ik sen en Könning. Ik sen diärtö geboren, en ön di Wârld kjemmen, dat ik di Wårheid tjüg skel. Hokken üt di Wårheid es, di hjert min Stem.
En Pilatus skrēw en Üpskreft, en säät di üp dit Krüts; en diär wiär skrewwen: Jesus van Nazareth, di Juden-Könning.
Thomas swåret, en said tö höm: Min Herr, en min Gott!
Om dat ja al di Seen iäre, alliküs ja di Våder iäre. Hokken di Seen ek iäret, di iäret di Våder ek, diär höm stjürt heed.
En hi said: Herr! ik liiw; en bödigt höm ön.
En wederom: Üs hi di Jestgeboren inbringt ön di Wârld, sprakt hi: En alle Gotts Engeler skel höm önbödige.
Ik, Jesus, hå min Engel stjürt, om dit Alles tö betjügen ön di Geminten. Ik sen van Davids Röt en Stam, en klår Miärenstiär.