For döt Volk sin Hart es forstokket, en jår Oaren sen harthirig, en jår Ogen hå ja tölöken, omdat ja older ek me Ogen se, en me di Oaren hir, en me dit Hart forstun, en jam bekir, dat ik jam help.
Wan I faste, da skel I ek süür lukke, üs di Skīnhelligen. For ja forstel jår Ansegter (Öntlet), omdat ja voar di Lid skin me jår Fastin. Forwår ik si ju, ja hå jår Loan al weg.
Wan dü nü Gåwen ütdilest, skedt dü ek voar di tute let, üs di Skinhelligen ön di Skulen en üp di Stråten dö let, om van di Mensken iäret tö uden. Forwår ik si ju, ja hå jår Loan al weg.
En wan dü bödigst, skedt dü-t ek måke üs di Skinhelligen, diär hold stuun ön di Skulen, bi di Hüshörner en bi di Weien; omdat ja van di Lid sen uđ. Forwår ik si ju, ja hå jar Loan al weg.
Om dat ja me ipen Ogen sé, en-t dag ek forstūn; en me ipen Ogen hir, en dag nönt diärvan mark; om dat ja jam jit jens bekir måt, en jam jår Send foriwen wåd.
For dit Hart van dit Volk es forstokt; me Oaren hir ja swår, en jår Ogen lük ja tö; omdat ja /jens/ ek se me di Ogen, en ek hir me di Oaren, en me jar Hart dit ek forstun, en sik ek bekir, wan ik jam sünd måke wel.”