Van di Tid of ön begent Jesus sin Lirlings tö wisin, dat hi jen Jerusalem gung måst, en van di Olderlid en Opperpröster en Skreftliirten vūl līd, en doad måket ūd skuld, en üp di trǟd Dai weder âpstun.
Johannes kâm tö ju, en lirt ju di Wei van di Rogtfârdigheid, en I liiwt höm ek; mar di Tolners en Huren līwt höm. En hurwel I dit nog såg, hå I ju dag ek diäreter bekirt, om höm tö liwen.
Da skel er ju en al dit Volk van Israel tö weten dön ud, dat ön Jesus Christus van Nazareth sin Nom, diär I krütsigt hå, welk Gott van Doaden apwäkt hēd, stånt dös hjir sünd voar ju.
Welk Profeten hå ju Väders ek forfölligt, en jam ombrågt, diär di Tökomst tö voaren forkindigt van dös Rogtfârdig, huns Forräters en Murdigers I nü uden sen.