Töleest, diär di Ellef bi Stål seet, ipenbåret hi sik; en forwit jam jår Unglōw, en jår Harts Hartheid, aurdat ja danen ek liiwt, diär höm sen hed, dat hi âpstönden wiär.
En hör Biärner wel ik doad slå. En alle Geminten skel wēt, dat ik di sen, diär Njüren en Harten önder sjukt, en ik wel Arkjen van ju iw eter ju Werken.