En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
Ik wēt, wat dü dädst, en hur dü unest, nämelk, diär di Satans Tron es, en dü haltst bi min Nom, en hest min Glow ek forlögnet, uk ek ön di Dagen, ön welk Antipas min tru Tjüg, bi ju doadslain uden es, diär di Satan unet.