En hokken di Menskenseen wat entögen said, dit ūd höm foriwen; mar hokken di hellig Geist wat öntögen said, höm ūd-t ek foriwen, nogweder ön dös, of ön jünder Wârld.
Mar omdat I nü weet, dat di Menskenseen Magt heed, Send tö foriwen, said hi tö di, diär van di Jigt gebrekkelk wiär: Stuun ap, nem din Bääd, en gung tüs.
For danen, diär sönder Wet sen, sen ik üs sönder Wet uden, (dag sen ik ek sönder Wet voar Gott, mar ik sen voar Kristus sönder di Wet), omdat ik danen töwen, diär sönder di Wet sen.