Wårelk, ik si ju, van al dânen, diär van Wüffen tö Wârld brågt uden sen, es er nemmen kjemmen, diär moar es, üs Johannes di Döper. Mar di diär di litjst ön-t Hemmelrik es, di es gurter üs hi.
Di Wetten en di Profeten spoai hen tö Johannes sin Tid. En van di Tid of ön ud dit Evangeelje van Gotts Könningrik prötjet en Arkjen träängt me Gewalt, om iin tö kommen.
For en Engel foar diäl tö en wes Tid ön di Sloat, en beweget dit Weter. Hokken nü di jest wiär, welk iinstapt, eterdat dit Weter beweget uden wiär, …di wåd sünd, me wat voar Sjugt hi behaftet wiär.
Diärom da, min Lewsten, alliküs I altid frai harket ha, ek alining, wan ik bi ju wiär, mar uk ön di Tid, wan ik van ju wiär, skaffe dat I selig ud me Fürgt en Sjilwin.