Man di Engel said tö höm: Ungstige di ek, Zacharias, for Gott heed din Bödig hjert, en din Wüf Elisabeth skel di en Seen to Wârlđ bring, en dü skedt höm di Noom Johannes dö.
En diär aagt Dågen om wiär, dat dit Biärn beskeren ud skulđ, da waad hi näämt bi Noom Jesus, diär al näämt wiär van di Engel, jer en bevor dat hi ön Mo̊derlif âpnimmen waad.
Mar wan wü ön-t Lägt wandele, alliküs hi ön-t Lägt es, da hå wü Geminskep me arküder; en dit Blöd van Jesus Kristus, sin Seen, måket üs rin van al Send.
En ik sprok tö jam: Herr! dü wētst et. En hi said tö mi: Dössen sent, diär kjemmen sen üt gurt Bedrük, en ha jår Kloader tauet, en ha jår Kloader lägt måket on dit Blöd van dit Lum.