3 For di Farisäers en alle Juden īt ek üders, üs ja taue jår Hunden hokmal; ja hoald folglik nau di Skek van di Olderlid.
En nom tö ön-t Judendom bowen vulen van mins Gelikken ön min Volk, en iwert aur di Måten om di Lirdom van Jesus Kristus.
En sa hēw I Gottes Uurd ap dör ju Rogten, diär I apsǟt ha; en dösgelikken dö I vūl.
Se tö, dat Nemmen ju forfört dör di Wârldswisheid en loasket Bedraien eter di Lir van Mensken, en eter di Wârlds Fastsäting, en ek na Kristus.
For I wet, dat I ek me forgängelk Sölwer en Gold erlöset sen van ju aurdådig Wandel, eter di Wis van ju Våders.
Diär fråget di Farisäers en Skreftlirten höm. Hurom wandle din Lirlings ek eter di Skek van di Olderlid, mar it dit Broad me üntauet Hunden?
Diär di Farisäer dit saag, forwunđnert hi höm, dat hi höm ek tauet hed voar dit Iten.
En diär wiär sogs stinen Weterkrükken hensäät, eter di Wiis van di jüdisk Rennelkheid, en ön ark ging tau of tri Måt.