52 En hi stjürt Bööd voar höm hen, ja ging en kâm ön en Samariter-Flekken, dat ja höm Herbârig bestelt.
Di twelf stjürt Jesus, en leid jam üp en said: Gung ek hen üp di Heiden jår Stråten, en gung ek iin ön di Städer ön Samåria.
Diäreter senđert di Herr jit Üder Söwendig üt, en stjürt jam, tau bi tau, voar höm hen ön alle Städer en Plaatsen, diär hi hen kom wilđ.
Mar en Samariter reiset en kâm diärhen, en diär hi höm saag, beäämket hi höm.
En hat geböört, dat hi reiset na Jerusalem, dat hi medden döör Samaria en Galiläa ging.
En hi fääl diäl üp sin Ansegt voar sin Fet, en danket höm. En dit wiär en Samariter.
Hat es höm, diär van skrewwen Staant: Lukke hjir, ik stjür min Engel voar din Ansegt hjaart, hi skel din Wei voar di tö rogt maake.
En hi maast döör Samaria reise.
Diär kam hi ön en Stad van Samaria, di hjit Sichar, nai bi dit Stek Lönd, wat Jakob sin Seen Joseph jåw.
Diär said di samaritisk Wüf tö höm: Hü bedst dü van mi wat tö drinken; diär dü en Jūd best, en ik en samaritisk Wüf sen? For di Juden ha niin Geminskep me di Samariters.
Diär swåret di Juden, en said tö höm: Si wü ek me Rogt, dat dü en Samariter best, en heest di Düwel.