En hi boad di Kär, dat ja jam lagert üp di Öörd. En hi noom di sowen Broad, en danket, en broks, en döds sin Lirlings, dat ja-s voarli skuld, en ja leid di Kär voar.
Man hi said tö jam: Gung hen tö iten. Ja said: Wü ha ek moar üs fiif Liifbroad en tau Fesk; hat mai da wiis, dat wü hen gung skel, om Itenwaar tö kopin foar dit Volk.