En hat kam tö pas eter dat hi sa prötjet hed bi en Tid van aagt Dågen, dat hi tö höm noom Petrus, Johannes en Jakobus en ging âp üp en Bârig tö bödigin.
En üs Petrus jam al ütweget hed, fål hi diäl ön Knebiner, bödigt, en wänt sik om tö di Likhäm, en said: Tabea, stun âp! En jü måket hör Ogen ipen; en üs jü Petrus wår wåd, sǟt jü hör weder diäl.