Mar dit diär mung di Turner sen uden es: dit es di, wan-er hokken dit Urd hjert, en di Warldssörrig en Bedraieri om Rikdom erstikt dit Urd, en hat bringt nin Frügt.
Niin Tiinstknegt kjen tau Herren tine; wan hi di Jen håtet, da wel hi di Üder lew hå; of wan hit me di Jen halt, da wel hi di Üder foragt. I kjen ek Gott tine en uk di Jilđdüwel.
En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
Befele di Rikken üp dös Warld, dat ja ek stolt sen, uk ek höpe üp di ünwes Rikdom, mar üp di lewendig Gott, diär üs rikkelk jewt, om Allerlei tö geneten.
Diärom wel wü di Begen van di Lir aur dit kristelk Lewent nü aurgung en tö di Volkommenheid fortfår, ek alweder di Gründ li tö di Bekiring van di doad Werken, en van di Glow ön Gott.