Wan-er hokken dit Urd van-t Könningrik hjert, en ek forstånt, da komt di Arig (Bös), en rewt-et weg, wat-er sen es ön sin Hart, en dit est, diär langs bi di Wei sen es.
Dânen sen-t, diär bi di Wei sen: Hur Gotts Urd sän ud, en ja dit hjert ha; da komt dådelkst di Satan, en nemt dit Urd weg, wat ön jår Hart sen uden wiär.
En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
En di gurt Dråk wåd ütsmetten, nämelk di oald Slang, welk nämt ud di Düwel, en Satanas, diär di hile Warld forfört, en hi wåd smetten üp di Örd, en sin Engeler wåd uk diärhen smetten.