34 Di Menskenseen es kjemmen, et en drinkt; da si I: Lukke hjir, di Mensk es en Freter en en Wiinsüpper, di Tolners en Senđners jaar Frinđ.
Di Menskenseen es kjemmen, et en drinkt, da si ja: Lukke hjir, wat es di Mensk en Freter en Winsüpper, di Tolners en Senders jår Makker. En di Wisheid mut höm meistre let van sin Biärner.
For wan I danen lew hå, diär ju lew hå, wat Loan hå I diärvan? Dö di Tolners ek allik sá?
Üs di Farisäers dit saag, said ja tö sin Lirlings: “Hurom et ju Meister me di Tolners en Sendners?”
Man diär hi ön di Prötji wiär, boad höm en Farisäer, dat hi me höm Önđerdaurd iit wilđ. En hi ging diär hen en säät höm tö Staal.
En hat kâm tö pas, dat hi kâm ön en Opperst sin Hüs, diär en Farisäer wiär, üp en Sabbat, om Broad tö iten, en ja passet üp höm.
En di Farisäers en Skreftliirten knorret en said: Didiär nemt di Senđners ön, en et me jam.
Diär ja dit saag, groltet ja altermaal, dat hi bi en Senđner iinkiirt.
En Levis rogt höm en gurt Miältid tö ön sin Hüs; en vuul Tolners en Üder Lid seet me höm tö Staal.
For Johannes di Döper es kjemmen, en eet niin Broad, en droonk niin Wiin; da si I: Hi heed di Düwel.
En di Wisheid mut meistert ud van al hör Jungen.
Man diär boad höm jen van di Farisäers, dat hi me höm eet. En hi ging iin ön di Farisäer sin Hüs, en säät höm tö Staal.
Diär måket ja höm en Indsmiäl, en Martha tinet, en Lazarus wiär jen van danen, diär me tö Stål seet.
Jesus en sin Lirlings wiär uk tö di Brödlep nödigt.