Diär Jesus dit hjert, said hi tö jam: “Di Starken ha nīn Meister nödig, mar di Krånken. Ik sen kjemmen, om di Senders tö Bekiring tö röppen, mar ek di Rogtfardigen.
Ik si ju: Alliksa wel er Frügged wiis ön Hemmel aur jen Senđner, diär höm bekiirt, voar nigen en negendig Rogtfârdigen, diärt ek nödig hå, jam tö bekiren.
Petrus sprok tö jam: Bekir ju (dö Bōt) en Ark van ju let sik döpe üp di Nōm van Jesus Christus tö Foriwing van Send; da skel I di Gåw van di hellig Geist fo.
Di Herr talmt ek me di Tölöwing, üs Sommen dit foar en Apsküwen hoald; mar hi hēd Geduld me üs, en wel ek, dat er hokken forlesen gung skel, mar dat Arkjen sik tö Bōt kirt.