En hi begent al weder tö liren bi di See, en diär kâm en hil Kär Lid tö-hop bi höm, sa vulen, dat hi ön en Skep gung måst, en üp Weter set, en di hile Kär stönd üp Lönd bi di See.
Dit Volk lööp tö, en di Lid kâm bi Düsenden töhop, sa dat ja arküder üp di Fet trat. Diär begent hi en said tö sin Jüngers: For't jest nem ju en Agt voar di Farisäer jaar Süring, wat nöndt üders es üs Hüggeli.
En hat kâm tö pas üp jen van di Dågen, dat hi ön en Skep ging en sin Jüngers me höm. En hi said tö jam: Let üüs aurfaar tö di Üder Sid van di See. En ja stat vant Lönđ of.
En Jesus said: Hokken heed mi önröört? Aur dat ja dit al benaanet, said Petrus en dânen, diär me höm wiär: Meister, di Kär Lid träängt en skopt di, en dü saist: Hokken heed mi önröört?