38 En hi stönđ âp, ging üt of di Skuul en kâm ön Simon sin Hüs, en Simons Swigermoder hed en swaar Koalđ, en ja boad höm foar hör.
En hi swåret hör ek en Urd. Diär kam sin Lirlings tö höm, boad höm en said: “Måke di van hör of, for jü skroalet eter üüs.”
En sin Gerügt ging aur hiil Syrienlönd. En ja brågt allerlei Krånken me mangerlei Sjugten en Kwoål behaftet, di Besetenen, di Muunsjugtigen en van di Jigt Gebrekkelken, en hi måket jam al sünd.
Mar ik weet uk jit nog, dat, om wat dü bedst van Gott, dit wel Gott di iiw.
Diär stjürt sin Sestern hen tö höm, en let höm si: Herr! se jens, di diär dü lew heest, liidt krånk.
Ha wü uk ek dit Rogt, en Sester üs Wüf me üs ombi tö fören, alliküs di Üder Aposteler, en di Herr sin Brödhem, en Kefas?