Di Menskenseen geid wel hen, üs-er skrewwen stånt; mar wē di Mensk, diär di Menskenseen forrēd wel. Hat wiär beter foar höm, dat hi nimmer geboren wiär.”
Töleest, diär di Ellef bi Stål seet, ipenbåret hi sik; en forwit jam jår Unglōw, en jår Harts Hartheid, aurdat ja danen ek liiwt, diär höm sen hed, dat hi âpstönden wiär.